Czarujący „V”

Wiek: 24 lata
Wysokość: 105m n.p.m.
Cecha: urozmaicony, interesujący
Bogaty w: florę i faunę

To nie jest metryka matrymonialna, a niektóre dane opisujące Drawieński Park Narodowy założony w 1990 r., znajdujący się w Puszczy Drawieńskiej, w większości na równinie sandrowej i we fragmencie na wzniesieniach morenowych z najwyższym wzgórzem mierzącym jak już wyżej podano. Ma kształt litery „V” nadany przez doliny rzek Drawy i Płocicznej.

Jeziora są różne, bezodpływowe i przepływowe, o dużym zróżnicowaniu co do wielkości i głębokości, jak i żyzności. Są jeziora dystroficzne, eutroficzne z szerokim pasem szuwarów, torfowiska powstałe głównie w wyniku zarastania jezior. Na jednym z nich, w pobliżu jeziora Sitno, rośnie chamedafne północna, relikt glacjalny, odnotowana w Polsce zaledwie na kilku stanowiskach.

Podniebna połać parku wypełniona jest ptakami m.in. bielikiem, orlikiem krzykliwym, kanią rudą, rybołowem, bocianem czarnym i puchaczem. W wodach rzek pływają ryby o szczególnych wymaganiach: lipień, łosoś, pstrąg potokowy. Jeziorne zbiorniki stwarzają dogodne warunki dla troci jeziornej, siei, certy, brzany czy sielawy. Ich sąsiadką jest wydra – symbol parku, do której przyłącza się bóbr i żółw błotny.

Jego postać w pełni zasługuje na głębsze poznanie, ponieważ kryje w swoich zakamarkach wiele ciekawostek spełniających wymagania zagorzałych przyrodników.

Źródło: „65 lat leśnictwa północno-zachodniej Polski 1945-2010
w administracji RDLP w Szczecinie”, praca zbiorowa
fot. NH2501, Wikimedia commons