Woliński Park Narodowy
Woliński Park Narodowy utworzony w 1960 roku obejmuje ochroną część największej polskiej wyspy – Wolin (woj. zachodniopomorskie). Szczególne walory Parku to: najpiękniejszy odcinek polskiego wybrzeża klifowego, dobrze zachowane lasy bukowe, unikalna - wyspiarska delta Świny, przybrzeżny pas wód Bałtyku.
Do roku 1996 Park zajmował powierzchnię 4844 ha, kiedy to udało się włączyć w jego granice obszar 1 mili morskiej wód przybrzeżnych Bałtyku, archipelag wysp we wstecznej delcie Świny wraz z otaczającymi je wodami Zalewu Szczecińskiego. Od tego momentu Woliński Park Narodowy stał się pierwszym w Polsce parkiem morskim. Obecna powierzchnia Parku wynosi 10937 ha, w tym ekosystemy leśne zajmują 4648,53 ha (42,50 % powierzchni Parku), ekosystemy wodne 4681,41 ha (42,80%) i ekosystemy lądowe nieleśne 1607,46 ha ( 14,70 %). Ochroną ścisłą objęto obszary o łącznej powierzchni 498,72 ha ( 4,56 %).
Turystyka w Wolińskim Parku Narodowym
Burzliwe dzieje wyspy Wolin są przyczynkiem do jej kulturowego zróżnicowania jednak zawsze bardzo silnie związanego z morzem (rybactwo, handel, przemysł). Na obszarze Parku (i w sąsiedztwie jego granic) znajdują się ślady pozostałości grodzisk i miejsc związanych z osadnictwem z czasów historycznych. Szczególnie liczne są ślady związane z czasami ostatniej wojny: okopy, bunkry oraz pozostałości fundamentów broni V-3 w Wicku. W okolicach Wapnicy znajdują się pozostałości po odkrywkowych kopalniach kredy (Jezioro Turkusowe) oraz ruiny przerabiającej je cementowni. Obiekty te są przedmiotem zarówno badań naukowych jak i zainteresowania turystów. Turystyka stanowi istotną część działalności parku.
Turystyka stanowi ważną rolę w Parku Narodowym
Park posiada dobrze rozwiniętą infrastrukturę zagospodarowania turystycznego na która składają się:
- Centrum Edukacyjno-Muzelane przy dyrekcji parku w Międzyzdrojach,
- Zagrodę Pokazową Żubrów (ok. 1,5 km na wschód od Międzyzdrojów),
- 4 punkty widokowe,
- 3 miejsca postojowe oraz
- sieć szlaków turystycznych i ścieżek dydaktycznych (łącznie ok.50 km).
Szczególnie licznie odwiedzane miejsca to: jezioro Turkusowe o specyficznym zabarwieniu wody, Zagroda Pokazowa Żubrów oraz w pobliżu Międzyzdrojów punkty widokowe „Gosań" i „Kawcza Góra". Na rozległą panoramę rozlewisk delty Świny oraz Zalewu Szczecińskiego malowniczy widok roztacza się ze wzgórza Zielonka koło Lubinia. Największe zagrożenia dla przyrody parku to przecinające jego tereny drogi, linia kolejowe łączące port w Świnoujściu z pozostałymi rejonami Polski oraz linie energetyczne i gazociąg. Park wydaje własne czasopismo „Klify", w którym publikowane są wyniki badań własnych i opracowania dotyczące ochrony parku.
Czynna ochrona ptaków i nietoperzy
Głównym celem tworzenia Parków Narodowych jest czynna ochrona przyrody. W omawianym Parku Narodowym podejmowane są działania mające na celu zachowanie żadkich gatunków ptaków i nietoperzy. Do tego celu stosuje się budki lęgowe dla ptaków i schrony dla nietoperzy. Wieszane są w lasach leżących na terenie Parku. W pracach tych pomagają leśnicy. Czasami organizowane są również prelekcje i zajęcia edukacyjne poświęcone tamtyce ochrony ptaków i nietoperzy.
