Serduszko puka w rytmie cza-cza

Cha-cha, cha-cha-cha, cza-cza to najmłodszy kubański, latyno-amerykański taniec towarzyski w metrum parzystym 4/4 i typowym tempie 32-33 takty/min, wywodzący się z rumby i mambo. Taniec cha-cha opiera się na kroku chassis czyli kroku w formacie odstaw-dostaw-odstaw.Do tyłu są wykonywane kroki chasse tzw.back locki a w przód lock stepy.W cha-chy trzeba mieć mocne i przeprostowane nogi aby wyglądało to efektownie.

Styl i sposób tańczenia zmieniał się bardzo często. Jego autorem był Pierre Lavelle. Początkowo ważna była forma staccato, która polegała na ostrym zginaniu i prostowaniu kolan. Z czasem została zastąpiona łagodniejszą, lecz równie rytmiczną akcją nóg. Forma taneczna cha-chy została ustalona dopiero w 1953. Po raz pierwszy zatańczono ten taniec w Niemczech w 1957, a Gerd Hadrich zademonstrował pierwsze kroki. Cha-cha ma w sobie dużo elementów rumby, baletu.

Cha-chę akcentujemy na 1 i 3 miarę taktową. W kroku podstawowym schematem rytmicznym cha-chy jest grupa: ćwierćnuta, ćwierćnuta, dwie ósemki, ćwierćnuta (raz-dwa-trzy-cha-cha). W bardziej zaawansowanych figurach (ronda, timestepy) kroki wolne (ćwierćnuty) i szybkie (ósemki) mogą występować w rozmaitych połączeniach. Przeważnie kroki wolne wykonuje się, podobnie jak w rumbie, na przeprostowanych kolanach, zaś kroki szybkie na rozluźnionych. Podstawowa technika taneczna cha-chy jest bardzo zbliżona do techniki rumby. Główną zasadą techniczną są tzw. „przeprosty”, figury polegające na wyprostowywaniu kolan na ,,raz" oraz w figurze „lockstep” Również wiele figur w cha-chy zostało zaadoptowanych z rumby. W cha-chy także charakterystyczne są kokieteryjne ruchy, choć nie aż tak bardzo, jak w rumbie, bo ze względu na szybsze tempo jest na to mniej czasu.

Na turniejach cha-cha tańczona jest jako drugi taniec latynoamerykański, w kategorii par zawodowych – jako pierwszy.